SQL

ساختار جداول پایگاه داده رابطه ای 

ساختار جداول پایگاه داده رابطه ای

مقدمه:

در پایگاه داده‌های رابطه ای، داده‌ها در قالب جدولهایی ذخیره می‌شوند که هر کدام شامل مجموعه‌ای از رکوردها (سطرها) و ستون‌ها (فیلدها) هستند.

اجزای اصلی یک جدول:

  • رکورد: یک واحد اطلاعات در جدول است که به یک موجودیت خاص (مانند یک شخص، محصول یا سفارش) مربوط می‌شود.
  • ستون: یک ویژگی یا خصوصیت خاص از رکوردها را نشان می‌دهد.
  • کلید اصلی: ستونی است که به طور منحصر به فرد هر رکورد را شناسایی می‌کند.
  • کلید خارجی: ستونی است که به کلید اصلی یک جدول دیگر ارجاع می‌دهد.

انواع جداول:

  • جدول اصلی: جدولی است که به طور مستقل وجود دارد و به هیچ جدول دیگری ارجاع نمی‌دهد.
  • جدول فرعی: جدولی است که به یک جدول اصلی ارجاع می‌دهد.

قوانین عادی سازی:

مجموعه‌ای از قوانین برای سازماندهی داده‌ها در جداول به منظور کاهش و تضمین یکپارچگی داده‌ها هستند.

مزایای استفاده از جداول:

  • سازماندهی: داده‌ها را به طور منظم و قابل فهم سازماندهی می‌کنند.
  • دسترسی آسان: به شما امکان می‌دهند تا به سرعت و به آسانی به داده‌های مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنید.
  • به روز رسانی آسان: به شما امکان می‌دهند تا به آسانی داده‌ها را به روز رسانی، حذف و اضافه کنید.
  • اشتراک گذاری: به شما امکان می‌دهند تا داده‌ها را به راحتی با دیگران به اشتراک بگذارید.

نکات:

  • نام جداول و ستون‌ها باید واضح و گویا باشد.
  • باید از نوع داده مناسب برای هر ستون استفاده شود.
  • باید از کلیدهای اصلی و خارجی برای ایجاد روابط بین جداول استفاده شود.
  • باید از قوانین عادی سازی برای تضمین یکپارچگی داده‌ها استفاده شود.

مثال:

فرض کنید یک فروشگاه کتاب داریم. می‌توانیم از جداول زیر برای ذخیره اطلاعات مربوط به کتاب‌ها و مشتریان استفاده کنیم:

جدول کتاب‌ها:

  • ISBN (کلید اصلی): شماره بین المللی استاندارد کتاب
  • عنوان: عنوان کتاب
  • نویسنده: نام نویسنده
  • ناشر: نام ناشر
  • سال انتشار: سال انتشار کتاب

جدول مشتریان:

  • شناسه مشتری (کلید اصلی): یک عدد منحصر به فرد برای هر مشتری
  • نام: نام کامل مشتری
  • آدرس: آدرس محل سکونت مشتری
  • شماره تلفن: شماره تلفن تماس مشتری

ارتباط بین جداول:

می‌توانیم از کلید خارجی “شناسه مشتری” در جدول “سفارشات” برای اتصال به کلید اصلی “شناسه مشتری” در جدول “مشتریان” استفاده کنیم.

مثال دوم از ساختار جداول پایگاه داده

فرض کنید یک فروشگاه آنلاین داریم که محصولات مختلفی را به فروش می‌رساند.

جدول محصولات:

  • شناسه محصول (کلید اصلی): یک عدد منحصر به فرد برای هر محصول
  • نام محصول: نام محصول
  • دسته‌بندی: دسته‌بندی محصول (مانند پوشاک، لوازم دیجیتال، کتاب)
  • قیمت: قیمت محصول
  • موجودی: تعداد موجودی محصول در انبار

جدول سفارشات:

  • شناسه سفارش (کلید اصلی): یک عدد منحصر به فرد برای هر سفارش
  • شناسه مشتری: شناسه مشتری که سفارش را ثبت کرده است
  • تاریخ سفارش: تاریخ ثبت سفارش
  • مبلغ کل: مبلغ کل سفارش
  • وضعیت سفارش: وضعیت سفارش (مانند در حال پردازش، ارسال شده، تحویل شده)

جدول سبد خرید:

  • شناسه سبد خرید (کلید اصلی): یک عدد منحصر به فرد برای هر سبد خرید
  • شناسه مشتری: شناسه مشتری که سبد خرید متعلق به او است
  • شناسه محصول: شناسه محصولی که به سبد خرید اضافه شده است
  • تعداد: تعداد محصولی که به سبد خرید اضافه شده است

ارتباط بین جداول:

  • جدول “سفارشات” از طریق کلید خارجی “شناسه مشتری” به جدول “مشتریان” مرتبط می‌شود.
  • جدول “سبد خرید” از طریق کلید خارجی “شناسه مشتری” به جدول “مشتریان” و از طریق کلید خارجی “شناسه محصول” به جدول “محصولات” مرتبط می‌شود.

نتیجه:

جداول یکی از اجزای اصلی پایگاه داده‌های رابطه ای هستند. با استفاده از جداول می‌توانیم داده‌ها را به طور منظم و قابل فهم سازماندهی کرده و به آسانی به آنها دسترسی پیدا کنیم.

5/5 ( 1 امتیاز )
نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا